به نام خدا

دعا در یک جمله معنایی زیبا در بر داره که تعمق در اون شگفتی این سخن رو به نمایش میگذاره

دعا = آنچه که بدان کسی را نفرین و یا آفرین کنند

حضور معصومین در لحظه لحظه های زندگی ما هست اما درکش رو کمی برای ما سخت میکنه تا اینکه ماه خدا فرا میرسه و با ورود به این ماه در می یابیم که همه انسانها به نوعی حضور در این ماه پیدا می کنند از جمله معصومین ، لذا اگر این فرصت حضور رو از دست بدیم دیگه در یک نا معلومیی که تا یکسال آینده ما رو پر میکنه باید به سر ببریم لذا شایسته است که بدونیم حضور معصومین در این ماه قطعی است چون اولین امام معصوم رو در همین ماه با شهادت رقم زدن زندگی جاودانه اش را وقتی این حضور هست و مخصوصا هم که قرآن حضور و نزول داره دیگه چیزی کم نیست تو این ماه حتی آدم بد کاره هم احسان خودش رو می بره غیر از این ماه به هیچ انسان بزهکاری پاداش نمیدن پس بر ما که میخواهیم عاقلانه زندگی کنیم حیف است که این حضور را نبینیم و لذتش را درک نکنیم .

اما تعبیر زیبا تر اینکه بدون هیچ واسطه ای می توان خود را در مقابل خداوند مهربان احساس کرد (( این شوق دیدار )) اگر در وجود انسان پا بگیره حتما از هر یک از ما انسانی متعالی خواهد ساخت و همه اینها در این ماه محقق میشه اما باید چشمی بیدار بر ماه داشت

ماهی که فضیلتش بر تر از هزار ماه می باشد یعنی یکماه زندگی در کنار معصومین برابر است با 83 سال زندگی((  1000تقسیم بر 12 )) این نشانه برتری انسان را به وجد میاره کدام معامله ای اینقدر سودمند است ؟؟؟اگر نیست پس باید برای این ماه و باقیمانده آن چاره ای بینادیشیم